اگرچه عـاشق تو در بدی زبانزد بود            ولی همیشه به من خوبی تو بی‌حد بود

من آن کبوتر هر جایی‌ام که بر بامت            به شوق دام، دلم گرم رفت و آمد بود

من آن سلام پس از هر نماز هر روزم            که در تـلاش رسیدن به تو مقـیـّد بود

چگونه می‌شود آقا که با وجود تو باز            درون بـرزخ عـاشـق شدن مـردد بود

همیشه حـرف زدن با تو مـهـربان آقا            بـرای عـاشـقـیـم فـرصـتی مجـدّد بود

چقدر خوب نگاهت مرا به روضه کشاند            چقـدر خوب شدم حال من اگر بد بود

مرا هـمیـشه به جدّت شـناخـتی گـفتی            همانکه بین حـسیـنیه سیـنه می‌زد بود

نبود قـسـمتـم امشب به کـاظـمین روم            کـبوتـر دلـم ای‌کاش بـین مـشـهـد بود